-
1 przyćmi|ć
pf — przyćmi|ewać impf Ⅰ vt 1. (osłabiać) to dim [światło]; to fade [kolor]- chmury przyćmiły słońce clouds eclipsed the sun- smutek przyćmił jej oczy sadness clouded her eyes2. przen. (wydać się atrakcyjniejszym) to outshine [osobę]; (wydać się ważniejszym) to overshadow, to eclipse- przyćmiła wszystkich urodą her beauty outshone all the others- przyćmił inteligencją swoich kolegów his intelligence far surpassed his colleagues’- zbliżający się wyjazd wszystko przyćmił the upcoming trip eclipsed everything else3. przen. (zmącić) to dim [pamięć]; to cloud [umysł]- miłość przyćmiła mu zdrowy rozsądek love clouded his judgementⅡ przyćmić się — przyćmiewać się [lampa, słońce] to grow dim, to dim- jej oczy przyćmiły się smutkiem her eyes clouded with sadnessThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przyćmi|ć
См. также в других словарях:
przyćmić — dk VIa, przyćmiććmię, przyćmiććmisz, przyćmiććmij, przyćmiććmił, przyćmiććmiony przyćmiewać ndk I, przyćmićam, przyćmićasz, przyćmićają, przyćmićaj, przyćmićał, przyćmićany 1. «zrobić nieco ciemniejszym; przytłumić blask czegoś; przygasić,… … Słownik języka polskiego
